bir çocuk ağlıyordu, gökkuşağı renginde elleri uçurtma misali.. -Emrah KILIVAN
şimdi dokunduğumuz yalnızlıklara adıyorum yokluğunu,ellerimi bıraktığın gecelerdeyim artık,zamanı olmayan saatlere dalıyorum ,canımı acıtan herşeye inat ,yaşıyorum… -Emrah KILIVAN
üşüyormusun?yalnızlık sert esiyor bu şehirde. -Emrah KILIVAN
bir umut yoktu bizim için,intaharı edilmiş ruhların,kimsesiz bedenlerinde yaşıyorduk,yapayalnız.. -Emrah KILIVAN ( geceye notlar..)
sanki yorgun dakikaların son saniyelerini yaşıyor gibiydik,saatler bile geç kalıyordu bize.. -Emrah KILIVAN (uzaklara..)
ağır ağır,eylül ü düşlüyorumve her yol sensizliğe çıkıyor,her sokak karanlık kapımda,küçük bir çocuk gibi ,korkuyorum.. -Emrah KILIVAN
ve bende sustum,ölümü dinlercesine,o kadar yakın ,kimsesiz.. -Emrah KILIVAN
yine gitmek kaldı bizlere,ayrılığın dizelerinde,yine aynı şarkıyı söylemek gibi acıve yokluğu yoksullukla paylaşarak,yaparak sevginin yolsuzluğunu,düşleyerek hayatıve ağlayarak yalnızlığa.. -Emrah KILIVAN
gitsem, gidebilsem,bir gözyaşı kalır bize.gitmesem, yaşamak ölüm.. -Emrah KILIVAN (geceye notlar..)
neden? kelimesi kadar acı vericiydi hayat ,keşkeler kadar hüsran ve sen belirsiz bir yazının anlamsızlığına hitap ediyordun ,noktalarına ulaşamamış cümleler gibi,bir okadar yarım kalmış .. -Emrah KILIVAN
