birileri ağlıyordu,sadece baktım,düşündüm,sessizce ve sessiszce,öylece terkedilmişcesine,arkamı dönüp,bir tekmede ben atarmış gibi,gittim.. -Emrah KILIVAN

ruhum sessiz bir gecenin karanlığında,yapayalnız.üşüyorum..bugün katilini arıyor kalbim,aşk,sanki ellerimin ucundaki,yorgun bir dokunuşa benziyor. sadece sarılmak, sarılmak istiyorum.. -Emrah KILIVAN

telavfuzu olmayan cümlelerde,kelimelere anlatmak seni,seni ,seni anlayabilmek,tarifsiz sevişmelerin ,sevgisizliğinde ,gecelerin karanlığına bırakabilmek seni,seni seni duyabilmek,muazzam bir şarkının ,son notasında anımsayabilmek seni,seni ,seni görebilmek,sana dokunabilmekten öte artık.. -Emrah KILIVAN (sevgili’ye..)

nefes nefese ,sessiz ve yalnız,soğuk bir gün ve ıssız,kısık bir sesle yüreğimi törpülüyorum,sensiz ve üşüyorum,yokluğunda susarak ,özlemlerimin kıyısında,her gün sana ölüyorum.. -Emrah KILIVAN

ve zamanın sessizliğine susarsın ,tıpkı ötekiler gibi..yorgun, geberircesine aç,ölüme susarsın,bir katil gibi.sessizce,tıpkı ötekiler gibi..cani ve öfkeli.yalnızca susarsın işte,gözlerini kapatır gibi zulme,körmüşcesine,tıpkı ötekiler gibi.. -Emrah KILIVAN (soma’ya..)

saatler bile geç kalıyordu bize ,ne garip..bugünde günleri saymayı unuttum,pazartesi salı çarşambagünler bile umutsuz aslındagecenin karanlığında kısık bir piyano sesikulaklarımda,ne garip ..bugünde şarkı söylemedim sanabir hatıramı anlatmadım,öpmedim dudaklarından mesela,sanırım ağlamayıda unutmuşum,farkına bile varmadım,dışarı çıkıp haykırmadım sevdiğimi,bugün yaşamayıda unutmuşum ,ne garip ..hissetmeden ellerini ,duymadan sesini ,ve görmeden gözlerini ,unutup gitmişim işte, üşüyorum.. -Emrah KILIVAN

tarifi olmayan sevgilerdeyim artıkgözyaşlarının dibinde yaşıyorummeçhul aşkların cinayeti işleniyorkalbimim içiende bir yerde..hükmü verilmiş bir kadın çoktan terkediliyor,birileri tarafından..yalan rüzgarında savrulurken sözcükler,anlamını yitirdi kelimeler,artık harfler sessizliği barındırıyor içindeve yokluğu temsil ediyor cümleler,dudaklarım titrek ,sensizlik boğazıma düğümleniyor,gitme.. -Emrah KILIVAN

birileri hep aynı şeyi fısıldıyor mısralarında,kulaklarıma,yalnızlığın o derin sabahında,anlamsızca kelimeler yüzüme küfr edilirmişcesine,çarpıyor,hergün buluşuyorum aynı sapak ta kimsesiz cümlelerleve harfler yetersiz kalıyor her defasındasessizce,o an kalemimim ucunda beyaz sayfaları kirlettiğimi düşünürken,dilimin ucunda kalıyor söylemek istediklerim ,acımasızca öldürüyorum noktalarına ulaşmadan,intahara teşebbüs etmiş duygular gibi,cehennemin en ücra köşesinde yerini ayırtıyor sevgim,günaydın insanlar… -Emrah KILIVAN

gitmelimiyim? yokluğum, zamansız diyarların ertesinebırakılmış hayatlarınyorgun anılarınahediyem olsun. -Emrah KILIVAN